رابطه یأجوج و ماجوج با شهر لندن چیست؟

اما علاقه لندن به یأجوج و ماجوج بیش از ساختن مجسمه است. اکنون هشتصد سال است که هر سال در روز شنبه در اواسط نوامبر، کارناوالی در لندن برگزار می شود که به «نمایش لرد شهردار» معروف است که نماد وفاداری لندن به تاج و تخت است. یکی از نمادهای ماندگار این کارناوال مجسمه یأجوج و ماجوج است که توسط معترضان در خیابان ها جابه جا می شود. مجسمه هایی که در حال حاضر در این مراسم استفاده می شود توسط انجمن عالی سبد سازان در سال 2006 ساخته شده اند (عکس های مجسمه های بامبو Gog و Magog و حرکت آنها در خیابان های لندن را در زیر ببینید).

اما رابطه یأجوج و ماجوج با لندن چیست؟ داستان به افسانه های باستانی مردم انگلیس برمی گردد. اسطوره ها به اشکال مختلف در نقاط مختلف بریتانیا بیان می شود و یکی از قدیمی ترین گزارش های مکتوب باقی مانده در تاریخ پادشاهان بریتانیا (قرن دوازدهم) توسط جفری مونموث (جفری) قابل مشاهده است. از مونموث). بر اساس این افسانه ها، نام “بریتانیا” از قهرمانی به نام بروتوس تروی گرفته شده است. بروتوس از نوادگان آئنیاس، قهرمان مشهور شعر هومر است. او به سرزمین آلبیون (نام باستانی بریتانیا) آمد و پس از کشتن شیاطین ساکن در آن سرزمین، فرمانروای آن سرزمین شد.

اینکه چگونه شیاطین در آن سرزمین پراکنده شدند، خود داستانی است. طبق افسانه، امپراتور روم دیوکلتیان 33 دختر شیطان صفت داشت. برای کنترل آنها تصمیم گرفت آنها را به شوهرش وادار کند. اما این دختران به رهبری خواهر بزرگترشان آلبا، شوهرانشان را می کشند، سوار کشتی می شوند و فرار می کنند. یک سال بعد، آنها به جزیره بزرگی به نام آلبیون به نام دختر بزرگتر می رسند. در آنجا با شیاطین ازدواج می کنند و دیو به دنیا می آیند.

دو تا از این شیاطین به نام های یأجوگ و ماگوج هستند که پس از کشته شدن توسط بقیه شیاطین توسط بروتوس دستگیر و به لندن (که در آن زمان «تروی جدید» نامیده می شد) برده شدند. بروتوس شیاطین را رام می کند و آنها را در زنجیر از کاخ خود بیرون می آورد و آنها را به عنوان نگهبانان قصر به کار می گیرد. اینجاست که این دو به نگهبانان شهر لندن معروف شدند (عکس زیر نقاشی نبرد بروتوس با شیاطین در اوایل قرن نوزدهم است).

برای این دو محافظ حروف مختلفی ذکر شده است. مثلاً بنا به روایتی یکی گوگماگوج و دیگری کورینوس نام دارد که از یاران بروتوس بوده است. اما در نهایت نامی که معروف شد یأجوج و مأجوج است، همان حروفی که در کتب آسمانی آمده است.

این افسانه جالب است زیرا عناصری از فرهنگ رومی، اساطیر یونانی و نامه های کتاب مقدس را ترکیب می کند تا پس زمینه اسطوره ای را برای بریتانیا فراهم کند. قطعاً امروز هیچ بخشی از این افسانه تاریخی محسوب نمی شود. نه نام بریتانیایی از بروتوس گرفته شده است و نه نام آلبیون از آلبا. تاریخ واقعی بریتانیا شامل ازدواج با شیطان و رام کردن شیطان نمی شود. با این حال، اسطوره های باستانی کم و بیش تأثیر خود را در فرهنگ ها و سنت ها حفظ می کنند حتی پس از اینکه اسطوره هستند.