جنگ های روسیه در چچن هشداری تلخ از آنچه در اوکراین می تواند باشد ارائه می دهد

روسیه کمپین بمباران سنگینی را به راه انداخت. شهرها و شهرک ها به ویرانه تبدیل شده اند. هزاران غیرنظامی کشته می شوند.

روسیه در دهه 1990 این کار را دو بار – علیه هموطنان روسی – در چچن انجام داد. این سؤال را مطرح می‌کند که آیا ولادیمیر رئیس‌جمهور روسیه از همان کتاب بازی پوتین استفاده می‌کند که امروز در اوکراین به راه انداخته است.

در چچن، یک جمهوری کوچک مسلمان در جنوب روسیه با تنها 1.5 میلیون نفر، مقاومت در برابر حاکمیت روسیه حداقل به دو قرن قبل برمی گردد. شورشیان در آنجا پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 شروع به تحریک برای استقلال کردند.

پس از چند سال تنش فزاینده، روسیه تهاجم بزرگی را آغاز کرد که با حملات بی امان و شلیک توپخانه سنگین مشخص شد. هزاران جنگجو و ده ها هزار غیرنظامی چچنی کشته شدند. گرونزی، پایتخت چچن، ویران شد.

بلوک به بلوک، بیشتر هر ساختمان به طور کامل تخریب شده بود. هیچ شهر دیگری برای چندین دهه به این شدت بمباران نشده بود. ویرانی آن عکس‌های سیاه و سفید شهرهای اروپایی را که در جنگ جهانی دوم به هم ریخته بودند، تداعی کرد.

روسیه این کارزار را به مدت دو سال انجام داد و ارتش قدرتمندش تلاش کرد و مکرراً نتوانست گروه کوچکی از شورشیان را سرکوب کند. قابل توجه است که روسیه شکست خورد.

دولت پرزیدنت بوریس یلتسین در سال 1996 یک معاهده صلح با چچن امضا کرد، تمام نیروهای روسیه را از قلمرو خارج کرد و به چچن خودمختاری وسیع اعطا کرد، البته نه استقلال رسمی.

پوتین به قدرت می رسد

اما سه سال بعد، در حالی که یلتسین در شرف ترک قدرت بود، از یک جاسوس نامعلوم نام برد که تبدیل به سیاستمدار شد و نخست وزیر او شد – ولادیمیر پوتین.

پوتین در اوت این سمت را بر عهده گرفت. در 9، 1999، و در پایان آن ماه، روسیه یک کمپین بمباران مجدد علیه شورشیان چچنی را در تلاش برای برگرداندن تحقیر قبلی به راه انداخت.

جنگ دوم چچن نیز بی‌رحمانه بود، اگرچه مؤثرتر بود. نیروهای روسیه تنها پس از چند ماه کنترل این جمهوری جدا شده را به دست گرفتند.

در مارس 2000، پوتین پیروز، که تا آن زمان رئیس جمهور شده بود، با یک جت جنگنده روسی به گروزنی پرواز کرد. او با لباس خلبان کامل از هواپیما بیرون آمد تا این پیروزی را جشن بگیرد.

پوتین یک رهبر دوست کرملین به نام احمد قدیروف را برای تقویت کنترل خود بر قلمرو منصوب کرد. قدیروف در سال 2004 ترور شد، اما پسرش، رمضان قدیروف، اکنون بر چچن حکومت می کند.

در نبرد کنونی در اوکراین، نیروهای چچنی برای نبرد با ارتش روسیه اعزام شده اند.

شباهت بین چچن در آن زمان و اوکراین در حال حاضر

توماس دی وال، روزنامه نگاری که در دهه 1990 چچن را پوشش می داد، گفت که شباهت های زیادی بین آن زمان و اکنون می بیند.

دی وال که اکنون با بنیاد کارنگی برای صلح بین المللی در لندن به سر می برد، می گوید: «مقایسه های بسیار نگران کننده ای وجود دارد. “استفاده از توپخانه سنگین، حمله بی رویه به یک مرکز شهری. آنها خاطرات بسیار وحشتناکی را برای ما که جنگ چچن در دهه 1990 را پوشش می دادیم، زنده می کند.”

او گفت که تشابهات سیاسی نیز وجود دارد.

دی وال گفت: «پروژه ای برای بازگرداندن چچن به کنترل روسیه و امروزه در سال 2022 برای بازگرداندن اوکراین به حوزه نفوذ روسیه وجود داشت. و هیچ طرح B وجود نداشت. زمانی که مردم شروع به مقاومت کردند، که در چچن غافلگیرکننده بود و در اوکراین نیز غافلگیرکننده بود، برنامه B سیاسی درباره اینکه با مقاومت چه باید کرد وجود نداشت.

او گفت که پوتین انتظار عقب‌نشینی کمی داشت یا اصلاً انتظار نداشت، همانطور که وقتی نیروهای روسی به سرعت و بدون خونریزی شبه جزیره کریمه اوکراین را در سال 2014 تصرف کردند اتفاق افتاد. در عوض، پوتین چچن را در سال 1994 بدست آورد.

پس از بیش از دو هفته نبرد سنگین در اوکراین، تهاجم روسیه بسیار کندتر از آنچه برنامه ریزی شده بود پیش می رود.

نیروهای روسی با قدرت آتش برتر خود در حال نزدیک شدن به شهرهای اوکراین هستند. اما اوکراینی‌ها همچنان به شدت مقاومت می‌کنند و همچنان پایتخت، کیف، و دیگر مراکز بزرگ شهری را در اختیار دارند.

در همین حال، تلفات غیرنظامیان در حال افزایش است.

اولنا زلنسکا، بانوی اول اوکراین، هفته گذشته در نامه ای سرگشاده گفت: «وقتی روسیه می گوید که «به جنگ غیرنظامیان نمی پردازد»، ابتدا نام این کودکان کشته شده را صدا می کنم. “شاید وحشتناک ترین و ویرانگرترین این تهاجم، پیامد کودک باشد.”

به گفته دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، حداقل 549 غیرنظامی کشته و نزدیک به 1000 نفر زخمی شده اند. به گفته این دفتر، تعداد واقعی می تواند بسیار بیشتر باشد.

این نهاد سازمان ملل در بیانیه‌ای اعلام کرد: «مدارس، بیمارستان‌ها و مهدکودک‌ها آسیب دیده‌اند – با عواقب بسیار ویران‌کننده‌ای.» غیرنظامیان در حملاتی که به نظر می رسد بی رویه هستند کشته و معلول می شوند، در حالی که نیروهای روسی از سلاح های انفجاری با اثرات منطقه ای وسیع در مناطق پرجمعیت یا نزدیک به آن استفاده می کنند.

مقامات اطلاعاتی ایالات متحده در هفته گذشته تصویر تیره‌ای را ترسیم کردند و پیش‌بینی کردند که درگیری‌های شهری در هفته‌های آینده می‌تواند حتی شدیدتر باشد.

آوریل هاینس، مدیر اطلاعات ملی، روز پنجشنبه در برابر کمیته اطلاعات سنا شهادت داد، گفت: «تحلیلگران ما ارزیابی کردند که بعید است پوتین با شکست‌ها منصرف شود و در عوض ممکن است تشدید شود و اساساً دو برابر شود.»

گرگ مایر یک خبرنگار امنیت ملی NPR است. او را در توییتر دنبال کنید: @gregmyre1.